Biography of Bishop Eadnoth -1049

John of Worcester. 1034. Eatheric, bishop of Lincoln [Dorchester], died, and was buried in the abbey of Ramsey; Ednoth succeeded him. Malcolm (age 80), king of the Scots, died.

In 1034 Bishop Eadnoth was consecrated Bishop of Dorchester.

Charter S1011 King Edward to Westminster Abbey. 01 Aug 1045. London. King Edward to Westminster Abbey, Second Charter; confirmation of privileges. Latin

In nomine sancte et indiuiduae Trinitatis. Ego Eadwardus dei gratia rex Anglorum futuris post me regibus . episcopis . abbatibus . comitibus . uicecomitibus . et omnibus omnino Christianis, salutem. Cum piae uoluntatis desiderium et laudande deuotionis intentio regalibus sit semper studiis adiuuanda cura est sollicitudinis adhibenda, ut ea que pro quiete religiose conuersationis sunt ordinata . nec dissimulatio negligere nec ulla ualet presumptio perturbare, sed sicut hoc quod ratio exigebat oportuit definiri . ita quod definitum est non debet uiolari; quapropter nouerit presentium futurorumque uniuersitas . quod fidelissimus noster Wlnothus abbas . et monachi monasterii ter beati apostolorum principis Petri peculiaris patroni nostri . adierunt serenitatem nostram humiliter obsecrantes . ut sicut antiqui et gloriosi Anglorum reges . Eadgarus . Eaduuardus . Æthelredus . Eadmundus . Cnutus . et reliqui qui usque ad nostra tempora idem Westmonasterium supradicti sancti apostoli . decretorum suorum sanctionibus contra iniquorum persuasionem munierant . atque episcoporum et apostolicorum consensu et auctoritate postulatione regia plenissime roborari poposcerant . ita nos dei nostri uoluntatem in omnibus sequentes . et illos predecessores nostros in hoc fideliter imitantes nostram illi monasterio adderemus . immo nostram sanctione illorum roboraremus. Et quoniam in ipsis diebus nostris inter Robertum episcopum clerumque Londoniensem et abbatem prefati monaterii monachosque orta quedam contentio fuerat . episcopo et clero sibi uolentibus in supradicto monasterio sancti Petri contra leges atque decreta supramemorata quasdam consuetudines et obsonia usurpare et abbatie monachisque contra sese defendentibus regum et apostolicorum et maxime sancti Dunstani qui prius fuerat Lundoniensis episcopus et postea Cantuariensis archiepiscopus prolata priuilegii auctoritate . huius contentionis causa coram episcopis et optimatibus regni nostri et in presentia nostra uentilata et finita nos . demum iusticie fauentes . diffinite cause consensus nostri uigorem prestaremus . Igitur fidelium nostrorum atque palatinorum usi consilio et hoc prospicientes ipsi ecclesie et habitantibus in ea siue pertinentibus ad eam utile fore . non solum in praesenti sed et in futuro . regum qui fuerunt ante nos decreta . sed et sancti Dunstani priuilegium . et Anglicorum episcoporum priuilegia sancti et egregii apostoli Petri monasterio indulta . per hanc preceptionis nostre paginam decernimus in perpetuum seruanda. Et ut sine ulla perturbatione uel inquietudine episcopi Lundoniensis clericorumue eius fratres ibidem omnipotenti Deo ualeant famulari . et pro nobis ipsis et stabilitate regni nostri attentius deprecari . omnino generales eorum accessus ad monasterium prohibemus fieri . et communes stationes ab eisdem ne inde praua consuetudo surrepat aliquando in eodem sepefato monasterio celebrari . qualiter sicut est in eius monasterii priuilegiis constitutum . inperpetuis temporibus maneat inuiolatum. Si quis autem contra hanc preceptionis et auctoritatis nostre paginam senserit . quicunque ille fuerit . cuiuscunque nominis et honoris . etatis et potestatis . gradus et ordinis . et eam uel in magno uel in minimo infringere uoluerit . et id quod cupit non efficiat . et ad erarium nostre domus .xii. libras ex auro purissimo coactus addat . et insuper reus maiestatis habeatur . et prophanus ab omnibus nisi satis pro emendatione fecerit computetur. Ut iigitur hoc decretum a nobis promulgatum pleniorem obtineat uigorem . nostra manu subter apposito signo roborauimus . atque fidelibus nostris presentibus roborandum tradidimus . nostreque imaginis sigillo insuper assignari iussimus. Ego Eadwardus Christi gratia largiente Anglorum rex . sigillo etiam sancte crucis + signo hoc priuilegium . ut si quis illud infregerit . ab eo qui pro nobis crucifixus est aeterna perditione damnetur.

Ego Ælfgyfa Imma mater eiusdem regis assensum accommodaui.

Ego Eadgytha eiusdem collaterana regis . eidem donationi regali consensi.

Ego Eatsinus Dorobernensis ecclesie archiepiscopus hanc donationem confirmaui.

Ego Ælfricus Eboracensis ecclesie archiepiscopus . pietatem hanc corroboraui.

Ego Ælfuuinus episcopus consensi et subscripsi.

Ego Brihtuuoldus episcopus consensi et subscripsi.

Ego Lyuingus episcopus consensi et subscripsi.

Ego Æthelstanus episcopus consensi et subscripsi.

Ego Eadnothus episcopus consensi et subscripsi.

Ego Ægelricus episcopus consensi et subscripsi.

Ego Duduco episcopus consensi et subscripsi.

Ego Grymcillus episcopus consensi et subscripsi.

Ego Ælfuuinus abbas consensi et subscripsi.

Ego Ætheluuardus abbas consensi et subscripsi.

Ego Siuuardus abbas consensi et subscripsi.

Ego Ælfstanus abbas consensi et subscripsi.

Ego Goduuinus comes.

Ego Leofricus comes.

Ego Siuuardus comes.

Ego Suueinus comes.

Ego Osgodus minister.

Ego Ordgarus minister.

Ego Odda minister.

Ego Ælfstanus minister.

Ego Ordulfus minister. Wulfwius regie dignitatis cancellarius relegit et sigillauit. Datum kl' Augusti . anno .v. regnante serenissimo et gloriosissimo Eaduuardo Anglorum rege . ab incarnatione autem domini .m.xl.v. indictione .xii. concurr' .vii. atque .xviii. epactae. Actum Lundonie palatio regio in dei nomine foeliciter. Amen.

Anglo-Saxon Chronicle. 1049. Then the king and all the army proclaimed Sweyne (age 28) an outlaw. A little before this the men of Hastings and thereabout fought his two ships with their ships, and slew all the men, and brought the ships to Sandwich, Kent [Map] to the king. Eight ships had he, ere he betrayed Beorn; afterwards they all forsook him except two; whereupon he went eastward to the land of Baldwin (age 36), and sat there all the winter at Bruges [Map], in full security. In the same year came up from Ireland thirty-six ships on the Welsh coast, and thereabout committed outrages, with the aid of Griffin, the Welsh king. The people were soon gathered against them, and there was also with them Bishop Eldred, but they had too little assistance, and the enemy came unawares on them very early in the morning, and slew on the spot many good men; but the others burst forth with the bishop. This was done on the fourth day before the calends of August. This year died the good Bishop Ednoth in Oxfordshire; and Oswy, Abbot of Thomey; and Wulfnoth, Abbot of Westminster; and King Edward (age 46) gave the bishopric which Ednoth had to Ulf his priest, but it ill betided him; and he was driven from it, because he did nought like a bishop therein, so that it shameth us now to say more. Bishop Siward also died who lies at Abingdon.

John of Worcester. 1049. Eadnoth, bishop of Dorchester, died, and was succeeded by Ulf, the king's chaplain, a native of Normandy. Oswy, abbot of Thorney, and Wulfnoth, abbot of Westminster, died; also Siward, coadjutor-bishop of Eadsige, archbishop of Canterbury, and he was buried at Abingdon. Moreover, in this year pope St. Leo came to France, at the request of the most excellent abbot Herimar, having in his company the prefect and some of the principal persons of Rome, and dedicated with great ceremony the monastery of St. Remigius, the apostle of the Franks, built at Rheims, in which city he afterwards held a numerous synod of archbishops, bishops, and abbots, which lasted six days. There were present at this synod Alfwine, abbot of Ramsey, and the abbot of St. Augustine's monastery [at Canterbury], who were sent there by Edward, king of England.

On 18 or 18 Sep 1049 Bishop Eadnoth died.